سربازرس ویژه آمریکا برای بازسازی افغانستان (سی‌گار) روز جمعه ۲۹ دی (۱۹ ژانویه) اعلام کرد که هر ۱۰ تا ۱۴ روز به‌طور میانگین ۸۰ میلیون دلار به کابل فرستاده می‌شود. 

سی‌گار در شبکه ایکس نوشت که وزارت خارجه آمریکا تایید کرده است که این مقدار پول در حساب تعیین‌شده از طرف سازمان ملل در یکی از بانک‌های خصوصی واریز می‌شود.

سربازرس ویژه آمریکا برای بازسازی افغانستان گفت که بسته‌های دلاری کمک‌های نقدی به بانک مرکزی افغانستان زیر نظارت طالبان منتقل نمی‌شود.  

سی‌گار گفت که سازمان ملل متحد از انتقال ۲.۹ میلیارد دلار به افغانستان از دسامبر ۲۰۲۱ تا ژوییه ۲۰۲۳ در حمایت از عملیات‌های بشردوستانه خبر داده است. 

انتقال بسته‌های ۴۰ میلیون دلاری آمریکا به افغانستان با موجی از انتقادها مواجه شده است. منتقدان طالبان از دسترسی طالبان به این بسته‌های پول ابراز نگرانی کرده و از آمریکا و سازمان ملل متحد خواستار توضیح در این مورد شده‌اند.

پس از سرنگونی حکومت افغانستان در اوت ۲۰۲۱ به‌دست طالبان، نقل‌وانتقالات پولی بانک‌های دولتی و خصوصی افغانستان با بانک‌های ‌جهانی قطع شد. به همین دلیل، کمک‌های بشر‌دوستانه به‌‌صورت بسته‌های پول نقد به افغانستان منتقل می‌شود. 

پس از انتقاد شماری از کاربران شبکه‌های اجتماعی از ارسال بسته‌های ۴۰ میلیون دلاری به افغانستان و احتمال دسترسی طالبان به این پول‌ها، این گروه از رسانه‌ای کردن ارسال این مقدار پول در اردیبهشت خودداری کرد. 

ارسال بسته‌های ۴۰ میلیون دلاری به افغانستان از مرداد ۱۴۰۱ شروع شد. پیش از آن، کمک‌های بشردوستانه کشورهای جهان به ارزش ۳۲ میلیون دلار پول نقد هر هفته به این کشور می‌رسید. 

سازمان ملل متحد اعلام کرده است که ۲۹.۲ میلیون نفر از جمعیت افغانستان به کمک‌های بشردوستانه نیاز دارند و در این اواخر میزان نیازمندان به این کمک‌ها افزایش یافته است. سازمان ملل متحد گفته است که چند دهه جنگ و درگیری، تغییرات اقلیمی، بلاهای طبیعی، و بحران اقتصادی باعث افزایش شمار نیازمندان شده است.  

نزدیک به دو سال و نیم از سلطه‌ مجدد طالبان در افغانستان می‌گذرد. در این مدت، بیشتر تمرکز طالبان به انحصار شدید قدرت، اختصاص دادن پول به بخش‌های امنیتی و اطلاعاتی و مصارف حکومتی آن‌ها بوده است. سازمان ملل متحد و نهادهای امدادی، به‌جای طالبان، پرداخت هزینه معاش برخی از کارکنان دولتی و همچنین کمک به نیازمندان را به عهده گرفته‌اند. طالبان از حقوق پرداخت‌شده به این کارکنان مالیات می‌گیرد. گزارش‌هایی نیز از دخالت طالبان در توزیع کمک‌های بشردوستانه وجود دارد.

طالبان برای دریافت مالیات از شهروندان افغانستان فشار زیادی به آن‌ها می‌آورد. افزون بر آن، طالبان درآمد هنگفتی از استخراج معادن و منابع زیرزمینی دارند، اما توجه چندانی به مقابله با بحران بشردوستانه ندارند. رژیم طالبان بخش زیادی از زنان و دختران را از حق کار و آموزش محروم کرده است و همین باعث شده است که میزان کمک‌های بشردوستانه به افغانستان کاهش پیدا کند.

طالبان از مردم خواسته‌اند برای مقابله با فقر و خشک‌سالی دعا کنند و نماز بخوانند.